Donderdag 12 februari 2009, iedereen is het trieste, barre weer van de afgelopen weken, zeg maar maanden meer dan kotsbeu. We zitten te hunkeren naar de zomer, op zijn minst dan toch een beetje lente in deze extreem dure tijden. Maar vergeet dure psychotherapie. Mensen die dreigen een trauma over te houden aan deze lange winter kunnen namelijk evengoed geholpen worden door een live optreden van “The Rytm Bombs.

Inderdaad, zij zijn immers al meer dan 10 jaar één van de meest energieke live bands uit ons kleine landje Belgie en ook een beetje Nederland.Met een ijzesterke voorliefde voor de zwarte blues, hondsruwe boogies, West Coast swing, stuiterende combojump en sluipende swampblues zorgen zij voor een fantastische sfeer zowel op als naast het podium. En dat hebben we ervaren in Hasselt, Muziek-O-Droom, place to be. De mensen van “Move2Blues” organiseren regelmatig concerten in de hoofdstad van het immer gezellige Limburg, en dat wilden we niet missen.

Aangekomen aan de muziektempel, bleek dat er al veel blues-liefhebbers aanwezig waren. “The Rythm Bombs speelden er eigenlijk een heel klein beetje een thuismatch. Nog effen sigaretje roken en pintje drinken aan de toog en dan een goed plekje zoeken van voor aan het podium. Dat ze er zin in hadden werd al vlug duidelijk bij het klinken van de eerste noten. We wisten meteen dat het één groot feest ging worden, en dat werd het ook. All said and done, een schitterend nummer overgoten met een vleugje Fabulous Thunderbirds werd even hard geapprecieerd door den Hesseleer als “De smaak van de keyzer”, tot voor kort nog op het kleine scherm in de huiskamer. Wouter en de zijnen weten waar de bluesklepel hangt en lieten het publiek even hard zweten dan als ze zelf doen.

Better be ready zong hij, en dat waren we ook. Hij was ook degene die op zijn manier zorgde voor het beter “smoelschuifwerk”, zoals de witteMVS dat noemt. Bij deze wensen we hem ook veel beterschap en hopen hem vlug terug in onze middens aan te treffen. De van “Duitse afkomst” Hein Koop, volgens mij de meest sympathieken Duits die er hier rondloopt, hanteerde zijn keybords op zo een wijze dat hij volgens mij zijn toesten door zijn klavier ramde. En van zo een enthousiaste muzikanten geniet wij mateloos. Jaguar and the Tunderbird, boogy om “U” tegen te zeggen, werd ten berde gebracht en geen mens die nog stil kon blijven staan. En zo kan ik nog uren doorgaan om deze uiterst sympathieke en gemotiveerde groep te bestoken met niets dan lovende kritiek en woorden. Het is feest als de Rytm Bombs spelen, waarvoor mijn zeer gemeende dankbetuigingen. Wouter en de zijnen,

Tot de volgende,
Wim.